Zomer 2016

Deze week 226 km gefietst vanaf ons huis naar Eemshaven. Gewoon alleen maar fietsen. De zon schijnt, de wind meestal in de rug. Elke dag is onze enige doel het door ons bepaalde eindpunt van die dag te halen. Na iedere 20 km nemen we pauze, op een terras of op een toevallig passerend mooie plek. Elke dag is anders. Het landschap verandert met ons mee. Zo bijzonder. Eerst is de omgeving ons vertrouwt, dan komen er heuvels. We klimmen en dalen. Dan komen er bossen, een hunebed. Dan komt het vlakke land met lange rechte wegen, met windmolens, met gasboringen, met kanalen, met dijken, met schapen op en langs de weg. Uiteindelijk zien we de havens, de boten en de stroomcentrales. Bij het zien van al die schapen komt de vraag in me op; is elk schaap even actief of lui? Of is het net als bij mensen en ligt het aan het karakter?  Deze vraag komt op in mijn verder bijna lege hoofd. Alles van thuis is even ver weg. Er is ruimte en rust gekomen in mijn hoofd. Soms stoppen we aan het eind van een lange rechte zonnige weg.  Ik kijk om en zie welke weg we hebben afgelegd.  Ik zie de rechte lang weg liggen in het vlakke Groningse land. De zon brandt op het asfalt. Zo even fietsten we daar in die brandende zon. Op dat moment had ik niet door dat de weg zo lang en zo warm was. Ik had een doel, namelijk de volgende plaats van overnachting halen. We trapten rustig door, af en toe een slok water nemend. Een zonnebril en pet beschermden mijn ogen en huid tegen het zonlicht.

Het moment dat je er midden in bent zie je niet onder welke omstandigheden je een weg aflegt en wat je prestatie is. Je hebt een doel. Pas als je even stilstaat en omkijkt zie je waar je vandaan komt.  Dit geldt ook voor onze Levensweg. We zouden vaker stil kunnen gaan staan en even omkijken. Dan zien we alles wat  we al hebben afgelegd en doorstaan hebben. Op eigen kracht en met hulp of bescherming van iets of iemand af en toe.  We kunnen dan even trots zijn op ons zelf.

Wij vervolgen onze weg. We hebben geen haast en trappen verder in een aangenaam tempo. Soms zeggen we niets en kijken alleen naar wat er is. We zijn op weg naar ons doel.

Fijne Vakantie!

2016-07-28 13.39.35

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *