Vandaag is het Zondag 31 januari 2021. De laatste dag alweer van januari in het nieuwe jaar. De zon schijnt en het is buiten 1 graad. Fijn weer voor een wandeling. Dik ingepakt heb ik net een uur gelopen. Het was genieten van de natuur; kale takken aan de bomen, afgestorven plantenstengels en bladeren.  Ik kwam veel mensen tegen. Iedereen wandelt. Wandelen is ideaal in deze gekke Corona-tijd. We hebben beperkingen, namelijk. Thuiswerken, winkels dicht, scholen dicht, sportscholen ook.  En een avondklok. Tussen 21:00 en 4:30 uur mag men niet zonder geldige reden én verklaring op straat zijn. Behalve als je een hond hebt om uit te laten 😉 Wandelen is perfect om er op uit te gaan én buiten te zijn én in beweging te zijn.

Tijdens de wandeling bedacht ik dat deze gekke tijd voelt als je bevinden in een wachtruimte. Een grote koele wachtruimte met licht-doorlatende ramen. Er zijn ramen met een folie ervoor én ramen waardoor je zo naar buiten kan kijken. Er zijn ramen die je wijd open kan laten staan én ramen die op een kiertje kunnen. Ook zijn er ramen die vastzitten én ramen die je uit de sponning kan halen. Wij bevinden ons in die wachtruimte. Wij weten én voelen én zien én ruiken wat er buiten allemaal te halen valt.  Wij mogen er niet bij. Wij mogen het niet aanraken. Wij moeten wachten. Tot buiten weer veilig is. Tot de “experts” zeker weten dat Het Leven weer aanvangen mag. Nou ja zeg!  Wij wachten…

31-01-2021