Genieten!
Vandaag is het een warme dag in Augustus, één van de laatste weken van Augustus 2017. Mijn schrijfplek nu is met de laptop op de picknicktafel op het terras achter het huis. Vóór de opslaande deuren en vanuit de achterdeur kijk je nu tegen mijn rug aan. De schemering begint langzaam in te vallen. Het is 20.49 uur. Het lantaarn waxine lichtje, dat ik om 17.30 uur aan heb gedaan brandt nog. Ik wil dit moment gebruiken voor mijn schrijfbeoefening van vandaag. Mijn intentie is dit stukje in wording te gebruiken voor mijn blog/website. Waarom vandaag genieten is? Onder andere door:
-Het weer; de zon; de temperatuur; het nog buiten kunnen zitten op deze kleurrijke, fijne plek. Op deze grond, die sinds September 1990 ons eigendom is. Dat is bijna 27 jaar! Ongelooflijk. De tijd neemt een loopje met ons.
-De rust en stilte in het huis en zelfs rondom ons huis.
-Gesport, op de fiets er naar toe om 8.30 uur. Zo’n twee uur later ben ik moe en zeer voldaan weer thuis. Koffie aangezet; 1 kopje mee naar boven; heerlijk douchen. Lunchen met het 2e kopje koffie.
-Naar supermarkt; fijn rustig op dit tijdstip 12.30 uur.
-Zoon3 wandelt met hond tussen de middag.
-Even uitzending gemist kijken; een fijne serie die ik maandagavond vergeten was.
-Sopje maken om de keuken -na 2 weken- weer eens helemaal af te nemen.
-Zie dat het “nog maar” 15.50 uur is. Nog mooi een uurtje tijd om met hond naar mijn ouders te lopen. Daar een kopje koffie te nemen. Pap doet vrijwilligerswerk; Mam mist aanspraak en is duidelijk minder mobiel en mopperig op het weer.
-Om 17.00 uur maak ik een makkelijke maaltijd klaar voor man en mijzelf.
-We kunnen om 17.20 uur buiten eten. Aan deze zelfde picknicktafel. Kaarsje aan. Twee borden gevuld met rösti met verse bladspinazie, teentje knoflook en een sjalot. Twee borden tegenover elkaar aan de tuintafel. Rustig buiten eten.
-Zoon2 is op vakantie. Zoon3 komt over een kwartier thuis van zijn bij/vakantiebaan.
-Nu buiten zitten om 20.58 uur. Theeglas voelt fijn aangenaam warm in mijn beide handen als ik voorzichtig een slok neem; thee met munt. Zalig.
Het leven is zo gek nog niet.
Het leven is niet altijd k u t
Ik Geniet. Dit is HET nu. Ik BEN.
Ik ervaar rust en berusting nu. Dat dit het dus is. Ik ben heel bewust nu hier. Ik zie de wolken boven me. Beetje donker, grijs, antracietgrijs tegen een licht grijze lucht. Door de bewolking hebben we heel vaak mooie luchten. Het troost mij altijd dat de lucht voor al ons mensen dezelfde is. Kijk ik vanavond naar de maan, dan is dat dezelfde maan die ook schijnt boven de kamer van zoon1 in Arnhem en het is dezelfde maan die schijnt boven de hotelkamer van zoon2 ergens in Polen. Iedereen, arm of rijk ziet dezelfde maan, de sterren, de hemel. Wij lopen op dezelfde aarde en zien dezelfde ruimte om ons heen.
Het is nu 21.15 uur en de duisternis valt. Het kaarsje brandt mooi. Het toetsenbord van mijn laptop heeft geen verlichting. Dat is nu lastig. Ik type op gevoel. Kan blindtypen hoor. Maar tekens en dergelijke zijn moeilijk blind te doen.
Dit was een fijn schrijfmoment.
23-8-2017
