Tom Egbers. Mooie man. Altijd al. Ziet er goed uit. Zijn look. Zijn haar. Zijn blik. Mooi als jonge man en met het ouder worden nog beter. Ik lees een column in DG Show en Cultuur “Angela kijkt tv” .Deze gaat over Tom en het EK 2016. Nederland doet niet mee. Zij vindt dat Tom geen duidelijke rol heeft tijdens dit EK. Ze heeft medelijden met hem. Laat hem portretten maken van spelers met een opvallend verhaal; dat kan hij als geen ander. Zegt ze. Daar ben ik het mee eens. Ze zegt ook dat hij standaard zijn kam vergeet en net langs de camera kijkt in plaats van erin! Nou daar ben ik het helemaal niet mee eens!! Zijn haar is juist fantastisch zo natural, beetje wild. En met zijn blik is ook niets mis; ik kijk graag naar hem. Dat hij af en toe verlegen overkomt is juist prima. Iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten. Dat hoeft hij niet te camoufleren door te acteren, door zich anders voor te doen dan hij is. Hij geeft juist een goed voorbeeld. Hij doet zijn werk op zijn eigen manier. Af en toe een foutje kan prima. Laat zijn menselijkheid zien. Ik bewonder hem zeer. En inderdaad kan hij een zin beginnen, vijf zijpaden bewandelen en dan diezelfde zin toch correct afronden. Dat ben ik dan wel weer met de schrijfster eens. Deze onhebbelijkheid heb ik mezelf ook eigen gemaakt in mijn leven. Ik ben aan het trainen dit juist minder te doen, zodat mijn zinnen korter worden en logischer lopen:)

Vanmiddag stukje met de hond gewandeld.  In de straat bij ons om het hoekje is een vrouw de ramen van haar huis aan het zemen. Ik kom haar regelmatig tegen en we groeten dan. Ooit heb ik wel eens met haar gesproken op een feest. Toen kwam ik al tot de conclusie dat ze niet erg intelligent is. Vandaag is dit bevestigd. Ik kom dus aanlopen met de hond aan de lijn. Zeg hallo, zij zegt ook hallo.  Hond beurt zijn achterpoot op tegen hun heggetje met muurtje ervoor en ze zegt vol afkeer en boos: “no, vot”. Ik loop verder. Totaal geen zin meer in een praatje met haar. Na 3 passen beurt hond weer poot op. Ze houdt ons nog in de gaten en roept; “Noh, heh, driet moar bij ow eigen!” Ik  ben zeer verbaasd over zoveel onbeleefdheid en domheid.  Bij het laatste stukje heg wat nog van hun is laat hond zich nog 1 keer gelden. Ze kijkt nog steeds naar ons want weer klinkt het: ” heh schiet op!” Duidelijk boos en geërgerd over die hond en die mensen met honden.  Ze sprak duidelijk tegen de hond. Niet tegen mij terwijl ik er toch echt bij liep. Er gebeurde niets, hond “driet” nooit op de stoep hooguit spuit hij wat urine om terrein af te bakenen. Driet is poep en dat doet hij op gras/zwarte grond en ruim ik altijd op met een plastic zakje. Maar om met zoveel domheid in gesprek te gaan…. daar voel ik niets voor. Zou een zinloze discussie worden. Natuurlijk snap ik dat het niet fijn is dat andermans honden je planten vernielen of dat hun poep op jouw stoep ligt. Daar houdt ik zelf ook niet van!  Ik wil niet dat andere mensen last hebben van mijn hond. Zoals ik geen last wil hebben van andermans hond of kat.  Als zij een hekel heeft aan honden kan ze dat gewoon zeggen; niets mis mee, praten we even en dan loop ik door en groet haar gewoon volgende keer.

Mensen die zelf geen hond hebben denken blijkbaar dat “Alle Mensen met Hond” een homogene groep is. Al die mensen zijn hetzelfde en doen hetzelfde. Al die mensen laten de poep liggen van hun honden. Geen van die mensen ruimt het op. Al die mensen zorgen ervoor dat de hondenloze mensen last hebben van een hond en hun poep.

Mensen die zelf geen hond hebben weten niet wat ze missen.  De trouw, gezelligheid, aanhankelijkheid, zorgzaamheid, speelsheid. Een hond geeft zoveel aan een mens. De dagelijkse wandelingen, de knuffels, de begroetingen, het plezier. Hij maakt deel uit van het gezin.

Mensen met honden hebben ook een hekel aan hondenpoep op de stoep! Hoe kunnen mensen zonder hond denken dat “Alle Mensen met Hond” het prima vinden alles overal maar te laten liggen. Ook mensen met hond zijn over het algemeen hygiënisch en schoon net als mensen zonder hond 😉

Laatst wandelde ik door een mooie, rustige straat met groenstrook aan 1 kant. Vanaf een plantsoen loop je er zo langs. Veel mensen met honden lopen daar. Voor mij loopt een vrouw met een hond dezelfde weg als ik. Roef blijft even staan ruiken op een groenstrook. Aan de andere kant van het trottoir is een vrouw in de tuin aan het werk. We maken oogcontact en groeten elkaar. “Het lijkt hier wel een hondenuitlaatplaats” zegt ze, beetje geïrriteerd. Ik zeg: “Het is mooi weer en het is hier zo mooi lopen vanaf het plantsoen”. Ze antwoord boos:  “Nou ze laten allemaal hier hun hond uit en opruimen ho maar! Als het gras gemaaid word vliegt het allemaal in het rond… zo smerig. En zakjes om het op te ruimen zie ik niet”. In al mijn goedheid laat ik mijn plastic zakje zien en zeg: “Ik vind het zelf ook vies hoor, die poep van andere honden”. Ze gaat verder met haar tuinwerkzaamheden. Roef en ik lopen door. Het is een prachtige dag.