Maandelijks archief: maart 2015

Droom-2

Dit is zo frappant! Heel lang heb ik de personen die in mijn droom voorkomen niet gezien. Zie Droom-1.  En nu, de dag nadat ik bedoelde droom heb gehad zie ik het meisje van 17/18 jaar fietsen. Ik ben met de hond aan het lopen en zij komt aanfietsen. Ik herken haar gelijk. Zo gek. ik denk; Hé, daar heb je haar, ik heb vannacht over haar gedroomd!

Dan 1 week later  komt de moeder van het meisje bij mij in de yoga-les! Zo frappant. Ik heb haar lang niet gezien of gesproken. Ik zit al ruim 20  jaar op yoga. Zij komt voor de eerste keer, kijken en ervaren of het wat is. Nu ligt ze naast me op de yoga  mat. Dat is toch wel gek. Gebeurt dit door mijn droom of was mijn droom voorspellend? Kondigde mijn droom deze ontmoeting aan?

De moeder is dus kleuterjuf op een basisschool. Zij is zelfverzekerd en duidelijk naar de kindjes in haar groep 1/2. Nu op yoga is zij een vrouw van mijn leeftijd die nieuw komt in ons groepje. Allemaal volwassen dames.  Ook zij is best verlegen in nieuwe situaties en duidelijk uit haar comfort-zone. Dit wist ik al. Tijdens contactmomenten in het verleden merkte ik dat zij  ook niet heel erg vrij is in contacten met nieuwe mensen. En toch slaat zij zich er door heen. Net als ik. Ook zij heeft verschil in sociaal doen en contact hebben met kinderen en volwassenen. Net als ik.  Ik denk nu dat we toen al van elkaar wisten dat wij daar hetzelfde in zijn. Dat merk je en voel je aan. Onbewust.

Dus onbewust is er iets waardoor ik gedroomd heb over haar en haar vervolgens weer ontmoet. Ik denk dat het met een reden gebeurt. Ik denk dat HET mij verder brengt. Het maakt mij in ieder geval duidelijk dat ik niet een uitzondering ben en dat meer mensen worstelen met zichzelf uiten.  HET gaat  over een heel belangrijk aspect in mijn leven waar ik aan werk:  Mezelf vrij voelen ongeacht waar en met wie ik ben.

Doe wat je gelukkig maakt en maak je niet druk wat anderen van je denken ♥

Droom-1

18 maart 2015

Deze week heb een droom gehad die ik na het wakker worden nog precies wist en voelde.

Mijn droom was als volgt: Ik ben in gesprek met een  meisje van 17/18 jaar. Ik ken haar via haar moeder. Mijn gevoel tijdens dat gesprek was duidelijk goed, fijn, lekker, normaal, vloeiende spraak. Vervolgens komt de moeder erbij, een kleuterjuf van de basisschool van mijn kinderen. Zij vraagt mij iets en begint  heel  debiel mij te helpen woorden uitspreken en betuttelend te doen.  Zo van; het geeft niet hoor en maakt niet uit, ik vorm de klanken wel samen met je. Mijn gevoel is dan direct zo anders! Zo geblokkeerd, dicht, op slot, gefrustreerd. Totaal niet relax of rustig. Maar zo beknellend.

Dan wordt ik wakker. Ik weet en begrijp in een flits dat DAAR mijn aandacht moet zijn, dat het DAT is waar het mis gaat! Mijn GEVOEL is zo anders als ik met kinderen praat tegenover het praten met volwassenen. De hele setting in mijn brein slaat dan op een rem of zo. Kijk, kinderen zijn zonder vooroordelen. Bij volwassenen heb ik het idee dat ik aan verwachtingen moet voldoen. Het praten is bij mij wel een ding. Ik wil zo graag goed praten, zonder hakkelen. Ik vind het ook voor mijn gesprekspartner vervelend als dit niet lukt. Dus gespannen ben ik meestal tijdens gesprekken. Behalve met een klein groepje mensen die mij goed kennen en die ik vertrouw.

Deze droom geeft mij aan dat ik de oplossing of hulp DAAR moet zoeken. Bij mijn eigen gevoel en denken! Ik bepaal uiteindelijk zelf wat ik denk en hoe ik over mensen en situaties denk. Als ik mijn eigen denken en zijn zo kan sturen dat mijn gevoel hetzelfde is, altijd. Waar en met wie ik ook ben en praat dan kunnen mijn woorden blijven stromen.  Nu blokkeert mijn brein door MIJzelf. Al jaren schiet mijn setting/brein automatisch in deze stand. Dat kan ik  toch zelf anders DOEN. Een soort her-programmeren van mijn brein.

Nu zoek ik het meer in ontspannen en goed ademhalen. Wat trouwens ook niet altijd goed lukt.  Wel als ik mij erop concentreer, maar tijdens een gesprek of ontmoeting denk ik er niet aan en schiet ik automatisch in stress. Ook dit kan ik ZELF veranderen.

Vaak gaan gesprekken trouwens wel goed/fijn. Maar helaas blijven de slechte momenten lang nagalmen in mijn brein. Misschien mag ik wat liever voor mezelf zijn?

truth!